Sabırsız Eyyüb

yeniden başlamak mümkündür hayata…

(…)
yollara düştüm…
dünya kutsarken inançsızlığı aşka
her şeyi var edebilen ve suskun
bir yağmur yağıyordu
bilinmezliğin elleriydi yağmur.
(…)

bir eyyüb’e benzemek …

(…)

tanrı fısıldıyor kulağıma;
üç kez, fısıldanıyor;
“eyyüb koydum senin adını”
“eyyüb… adsızlardan bi’eyyüb.”

sesimi çıkarabilsem iyi, sessizliğim duruşuma ferman
“sus!” diyor tanrı. sonra…
“arama!” diyor, inanmasan da
“sakla!” aşkın çağıldayışını kaynağında
“bekle!”
çünkü “eyyüb koydum senin adını
sınıyorum
s a b r ı n ı  ve  s e v d a n ı.”

(…)

iki kez gerçekleşen
    üçüncü kere de olacaktır der eyyüb
                        olabilir
bir tanıdık, bi’tanıdık duruyor ki
                bunu kendine üç kere söyler

Bu kitapta, adsızlardan bir arayanın dizginleyemediği sabırsızlığıyla beş vakit aşkı tadışını, hayata sil baştan başlayanın  sözcüklerinden kan sızan bir şehir eşkıyasına dönüşmesini, gülümseyişi dans edenin dördüncü, boş sandalyeye mahkum sürdürülemeyen yaşantısını bulacaksınız.

Bulaşıcı şiirler iç yangınından kurtarılmış sakinliğe bulanmış coşkusuyla.
Umudu kendinden üreten okurunu kucaklamaya sabırsız dizeler…
Sabırsızlığına tutsağız şairin cennetten kovulmuşçasına öfkesi üzerimizde.

Küçücük bir umut saçtığında ise -ki bolcadır çocukluğumuzdaki gibi dizelerin üzerine düşeriz kalkar coşarız,  sonra son bir sözcükle kabuk bağlar yaralarımız.